2e reisverslag Filipijnen
Door: mayke
Blijf op de hoogte en volg Mayke
12 Mei 2015 | Filipijnen, Davao
Ik heb nu alweer 5 dagen stage gelopen als verpleegkundige in het Robillo Hospital. Het is anders werken dan in een ziekenhuis in Nederland. De familie van de patiënten zorgt voor eten en de verzorging. De verpleegkundige hier hoeven geen mensen te wassen. Ze zorgen echt alleen voor de verpleegtechnische handelingen. Je merkt aan de lichamelijke gesteldheid van de patiënten dat ze alleen naar het ziekenhuis gaan als het echt niet meer kan. En dit is dan een van de ziekenhuizen voor de mensen die niet veel geld hebben. Hier in het ziekenhuis zijn veel patiënten niet verzekerd en kunnen ook niet altijd voor de medicijnen betalen die ze eigenlijk nodig hebben.
Dag 1 in het ziekenhuis
Vandaag had ik een avond dienst van 3 tot 11. Ik ben samen met Merel op een afdeling geplaatst. De St. Bernadette afdeling is een chirurgische afdeling. We werden aan vrolijke en enthousiaste verpleegkundigen voorgesteld. We hebben op deze afdeling een verpleegkundige ontmoet die twee jaar geleden voor drie maanden in Nederland (Schaijk) gewoond. Ze heet Amore. Ze kan een beetje Nederlands praten en wanneer je langzaam praat kan ze het ook verstaan. We zijn begonnen met het meten van de bloeddruk, pols, ademhaling en de temp. Deze afdeling heeft vijfentwintig bedden, maar deze lagen niet allemaal vol. Na de controles en het invullen van de controles in de patiënten dossiers heeft Amore, merel en mij geholpen met een opname. Ze heeft ons een uitgelegd wat we allemaal moeten doen bij een opname. De verpleegkundigen hier zijn allemaal erg vrolijk en niet gestrest. Wat ik best gek vind, omdat ze diensten draaien van 7 tot 7. Ze vinden dit prettiger werken, omdat ze dan meer vrij zijn. Sommige verpleegkundigen hebben nog een extra baan om rond te kunnen komen.
Dag 2 in het ziekenhuis
Vandaag hadden we weer een dienst van 3 tot 11 in de avond. Merel en ik begonnen meteen met de controles. Daarna mochten we onder begeleiding medicatie via het infuus geven. Dit had ik voorheen nog nooit gedaan. Verder hebben we bloedsuikers gemeten. Dit gaat op een hele andere manier. Ze gebruiken hier een steriele naald om de mensen de prikken. Ook heb ik een skin test mogen uitvoeren om te kijken of iemand tegen antibiotica kan.
Dag 3 in het ziekenhuis
Vandaag was een hele rustige dienst van 3 tot 11. Hier hadden merel en ik gebruik van gemaakt en zijn begonnen aan een schoolopdracht. We hebben ons ook wat meer in de patiënten kunnen verdiepen. Verder hebben de verpleegkundige ons Tagalog geleerd en wij hen Nederlands. Dit passen we ook toe op de patiënten. Ze vinden het heel leuk om het te horen en vinden het fijn dat we ons in hun taal verdiepen.
Dag 9 in de Filipijnen
Vandaag gingen Merel, Fleur, Rianne en ik met de verpleegkundige in opleiding van de HAN en Helen op stap. Eerst zijn we naar het Rehab centrum geweest. Dit is een centrum voor drugsverslaafden. Daar kregen we een optreden te zien van de patiënten. Ook durfde een van de patiënten haar verhaal te vertellen. Dat vind ik heel knap van haar, omdat het voor een groot publiek was. In dit centrum zitten Mannen en vrouwen, maar ook jongens en meisjes. De jongste verslaafde daar is elf jaar.
Hierna zijn we naar de abused girls geweest. Dit is een plek voor meiden die seksueel misbruik zijn door iemand die dicht bij hun staat in de thuissituatie. Ze verblijven op deze plek tot dat het veilig is voor ze om weer naar huis te gaan. Wanneer dat niet zo is regelen ze iets anders voor ze. Er zitten hier ook jongens maar deze zijn meestal nog heel jong. Er zitten hier kinderen tot en met zeventien jaar. Toen we binnen kwamen waren de kinderen heel bang en afstandelijk. We moesten eerst het vertrouwen van ze winnen. We hebben ons allemaal aan ze voorgesteld en dat heeft geholpen. Ze kwamen steeds dichterbij. Daarna waren ze heel vrolijk en open naar ons toe. Ze waren erg geïnteresseerd in onze haren en deze hadden ze mooi ingevlochten. Ze hebben erg veel leuke activiteiten voor de kinderen, zoals dansen. Ze proberen het hier zo leuk mogelijk te maken voor de kinderen.
Hierna hebben we uitleg gekregen over Street boys. Dit zijn jongens onder de achttien jaar die een misdrijf hebben gepleegd. Bijvoorbeeld overvallen, verkrachtingen of moorden. We hebben de jongens zelf niet gezien. Ze zitten in een soort gevangenis. Hier zouden we ook mee kunnen gaan werken hier in de Filipijnen.
Hierna zijn we naar een weeshuis geweest voor kleine kinderen en baby’s. De kinderen worden hier verzorgd door zusters. Er zaten veel gehandicapte kinderen bij. Deze kinderen kosten veel aandacht en veel ouders hebben hier geen tijd en geld voor. De kinderen waren allemaal heel lief en zijn blij met de aandacht die ze krijgen.
Dag 10 in de Filipijnen
Zaterdag hadden we vrij. Merel, fleur, Rianne en ik zijn samen met verpleegkundigen uit het ziekenhuis, een arts, en een paar vrijwilligers naar het eiland Samal geweest. Het is daar heel erg mooi. We zijn gaan nachtzwemmen in de zee na het avondeten. We hebben een hele leuke avond gehad en het was nog heel gezellig. Toen we de volgende ochtend opstonden besloten we om weer te gaan zwemmen. Het water was heel mooi en helder.
De vierde stage dag in het ziekenhuis
Vandaag was het drukker op de afdeling. Bijna alle 25 bedden lagen vol. Ik had een dienst van 7 tot 3. Merel en ik hebben de controles gedaan en medicijnen klaargemaakt en aan de patiënten gegeven. Ook hebben we met de arts meegekeken naar de verzorging van een wond op een been.
De vijfde stage dag in het ziekenhuis
De ochtend was vandaag nogal hectisch omdat er een reanimatie van een patiënt was toen onze dienst net begonnen was. Merel en ik hebben geholpen waar we konden. De familie was erg overstuur, maar die hebben we toch een beetje kunnen troosten. Verder hebben we vandaag de controles gedaan bij de patiënten en hebben met de arts meegelopen voor de artsenvisite. De arts heeft ons erg veel uitgelegd en tips meegegeven. Dit was erg leuk en leerzaam.
Dag 1 in het ziekenhuis
Vandaag had ik een avond dienst van 3 tot 11. Ik ben samen met Merel op een afdeling geplaatst. De St. Bernadette afdeling is een chirurgische afdeling. We werden aan vrolijke en enthousiaste verpleegkundigen voorgesteld. We hebben op deze afdeling een verpleegkundige ontmoet die twee jaar geleden voor drie maanden in Nederland (Schaijk) gewoond. Ze heet Amore. Ze kan een beetje Nederlands praten en wanneer je langzaam praat kan ze het ook verstaan. We zijn begonnen met het meten van de bloeddruk, pols, ademhaling en de temp. Deze afdeling heeft vijfentwintig bedden, maar deze lagen niet allemaal vol. Na de controles en het invullen van de controles in de patiënten dossiers heeft Amore, merel en mij geholpen met een opname. Ze heeft ons een uitgelegd wat we allemaal moeten doen bij een opname. De verpleegkundigen hier zijn allemaal erg vrolijk en niet gestrest. Wat ik best gek vind, omdat ze diensten draaien van 7 tot 7. Ze vinden dit prettiger werken, omdat ze dan meer vrij zijn. Sommige verpleegkundigen hebben nog een extra baan om rond te kunnen komen.
Dag 2 in het ziekenhuis
Vandaag hadden we weer een dienst van 3 tot 11 in de avond. Merel en ik begonnen meteen met de controles. Daarna mochten we onder begeleiding medicatie via het infuus geven. Dit had ik voorheen nog nooit gedaan. Verder hebben we bloedsuikers gemeten. Dit gaat op een hele andere manier. Ze gebruiken hier een steriele naald om de mensen de prikken. Ook heb ik een skin test mogen uitvoeren om te kijken of iemand tegen antibiotica kan.
Dag 3 in het ziekenhuis
Vandaag was een hele rustige dienst van 3 tot 11. Hier hadden merel en ik gebruik van gemaakt en zijn begonnen aan een schoolopdracht. We hebben ons ook wat meer in de patiënten kunnen verdiepen. Verder hebben de verpleegkundige ons Tagalog geleerd en wij hen Nederlands. Dit passen we ook toe op de patiënten. Ze vinden het heel leuk om het te horen en vinden het fijn dat we ons in hun taal verdiepen.
Dag 9 in de Filipijnen
Vandaag gingen Merel, Fleur, Rianne en ik met de verpleegkundige in opleiding van de HAN en Helen op stap. Eerst zijn we naar het Rehab centrum geweest. Dit is een centrum voor drugsverslaafden. Daar kregen we een optreden te zien van de patiënten. Ook durfde een van de patiënten haar verhaal te vertellen. Dat vind ik heel knap van haar, omdat het voor een groot publiek was. In dit centrum zitten Mannen en vrouwen, maar ook jongens en meisjes. De jongste verslaafde daar is elf jaar.
Hierna zijn we naar de abused girls geweest. Dit is een plek voor meiden die seksueel misbruik zijn door iemand die dicht bij hun staat in de thuissituatie. Ze verblijven op deze plek tot dat het veilig is voor ze om weer naar huis te gaan. Wanneer dat niet zo is regelen ze iets anders voor ze. Er zitten hier ook jongens maar deze zijn meestal nog heel jong. Er zitten hier kinderen tot en met zeventien jaar. Toen we binnen kwamen waren de kinderen heel bang en afstandelijk. We moesten eerst het vertrouwen van ze winnen. We hebben ons allemaal aan ze voorgesteld en dat heeft geholpen. Ze kwamen steeds dichterbij. Daarna waren ze heel vrolijk en open naar ons toe. Ze waren erg geïnteresseerd in onze haren en deze hadden ze mooi ingevlochten. Ze hebben erg veel leuke activiteiten voor de kinderen, zoals dansen. Ze proberen het hier zo leuk mogelijk te maken voor de kinderen.
Hierna hebben we uitleg gekregen over Street boys. Dit zijn jongens onder de achttien jaar die een misdrijf hebben gepleegd. Bijvoorbeeld overvallen, verkrachtingen of moorden. We hebben de jongens zelf niet gezien. Ze zitten in een soort gevangenis. Hier zouden we ook mee kunnen gaan werken hier in de Filipijnen.
Hierna zijn we naar een weeshuis geweest voor kleine kinderen en baby’s. De kinderen worden hier verzorgd door zusters. Er zaten veel gehandicapte kinderen bij. Deze kinderen kosten veel aandacht en veel ouders hebben hier geen tijd en geld voor. De kinderen waren allemaal heel lief en zijn blij met de aandacht die ze krijgen.
Dag 10 in de Filipijnen
Zaterdag hadden we vrij. Merel, fleur, Rianne en ik zijn samen met verpleegkundigen uit het ziekenhuis, een arts, en een paar vrijwilligers naar het eiland Samal geweest. Het is daar heel erg mooi. We zijn gaan nachtzwemmen in de zee na het avondeten. We hebben een hele leuke avond gehad en het was nog heel gezellig. Toen we de volgende ochtend opstonden besloten we om weer te gaan zwemmen. Het water was heel mooi en helder.
De vierde stage dag in het ziekenhuis
Vandaag was het drukker op de afdeling. Bijna alle 25 bedden lagen vol. Ik had een dienst van 7 tot 3. Merel en ik hebben de controles gedaan en medicijnen klaargemaakt en aan de patiënten gegeven. Ook hebben we met de arts meegekeken naar de verzorging van een wond op een been.
De vijfde stage dag in het ziekenhuis
De ochtend was vandaag nogal hectisch omdat er een reanimatie van een patiënt was toen onze dienst net begonnen was. Merel en ik hebben geholpen waar we konden. De familie was erg overstuur, maar die hebben we toch een beetje kunnen troosten. Verder hebben we vandaag de controles gedaan bij de patiënten en hebben met de arts meegelopen voor de artsenvisite. De arts heeft ons erg veel uitgelegd en tips meegegeven. Dit was erg leuk en leerzaam.
-
12 Mei 2015 - 15:58
Wieb:
Superleuk om te lezen schatten! En vooral gaaf dat jullie nu leren hoe het in andere landen allemaal in zn werk gaat in het ziekenhuis, echt tof! Mis jullie al wel hoor in Nederland! We skypen gauw weer! Kusjes voor allebei ❤️ -
12 Mei 2015 - 18:30
Birgit:
Leuk zo'n uitgebreid verslag. Hoe groot is het ziekenhuis eigenlijk? hoeveel doktoren en bedden?
Nu nog wat mooie foto's erbij, kus,
je moeder -
12 Mei 2015 - 22:57
Laura:
Moppies,
Super leuk om jullie verhalen steeds te lezen.
Zo te horen hebben jullie het heel leuk en is het allemaal leerzaam voor jullie.
Hopelijk kunnen we snel een keer Skype als er een goede verbinding is.
Hele dikke kus en mis jullie heel erg❤️❤️
-
13 Mei 2015 - 09:39
Puck:
Wauw, zo gaaf om al jullie verhalen te lezen. En heel leuk dat t daar op een heel andere manier gaat en dat jullie veel mogen doen! Ik mis jullie al wel hoor.. We gaan snel skypen! dikke kus voor allebei! xxxx -
13 Mei 2015 - 10:14
Rob:
Leuk verslag en fijn dat je zoveel mag doen. De groeten van Max,die vond het ook een mooi verhaal, kus papa -
13 Mei 2015 - 19:44
Vera:
Leuk om jouwe verhalen te lezen! Dit vergeet je je hele leven niet. Groetjes Vera -
16 Mei 2015 - 23:34
Margriet:
Hoi Mayke,
Leuk en uitgebreid verslag. Ik vond het heel interessant. Blijf zo doorgaan. Je wordt wel echt aan het werk gezet.
Groetjes,
Margriet -
17 Mei 2015 - 14:23
Dorit:
Wat cool. Veel (leer)plezier. Kusjes. Dorit -
18 Mei 2015 - 21:46
Iris:
Super leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken schatties! We missen jullie heeeel erg! Maar gelukkig hebben jullie t goed daar! Hele dikke kus voor jullie! -
18 Mei 2015 - 22:31
Annemarie Huvenaars:
Gaaf meiden....hier kun je niet zwemmen in de zee na t werk....
In nederland zwem je in t werk...
Geniet van deze leerzame tijd en ik kijk nu al uit om met jullie ene borrel te drinken en alle verhalen te horen,
Liefs AnneMarie Huvenaars -
31 Mei 2015 - 18:40
Co En Petra:
Lieve Mayke
Eindelijk deze site gevonden!!!!!60 plus!!!!!!!!!!!!!!!(bijna)
Geniet van deze ervaring!!!!!!
Liefs ,warme groeten van huis tot huis en natuurlijk
Knuffels van Co, Petra , FoXie en Max niet te vergeten!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
